Een druppel water
We weten allemaal wat een lens is. Een lens helpt ons focussen, maakt groter, wat we eerst niet goed konden zien. Een lens geeft een diepere dimensie aan die we eerst niet zagen. En zelfs een kleine druppel water kan al als lens functioneren. Een druppel levend water kan perspectief geven aan ons leven dat we niet meer zagen zitten. Iets aanwijzen in ons hart waar we ons niet eens van bewust waren.
Wat fungeert in ons leven als lens? Hoe kijken wij naar onze werkelijkheid? Wie beoordeelt of veroordeelt ons? We zitten vaak zo vast aan onze eigen lens dat we een ander nodig hebben om ons te laten zien wat er mis gaat. Of we zijn juist zo bezig met de lens van anderen, dat dit onze hele werkelijkheid wordt en we voordurend in een soort onzekerheid leven of we wel geaccepteerd worden. Dit kan tot heel wat angst, onzekerheid of negatief denken leiden. Soms kan zelfs het lezen in de Bijbel dat effect hebben. Dan zoomen we in op Gods veroordeling en is dat wat ons leven stuurt. Dan dragen we een last die voor ons eigenlijk niet te tillen is.
Het moeilijke aan al die lenzen is dat ze ons vaak een gedeelte van de waarheid laten zien. Maar toch… we zeggen niet voor niets dat een halve waarheid een hele leugen is. Als we naar de bijbel kijken kunnen we zien welke lens God hanteert. Volgens mij wordt dat heel mooi verwoord in Kolossenzen 1:15-22.
15 Hij is het Beeld van de onzichtbare God, de Eerstgeborene van heel de schepping. 16 Want door Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn…alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen.17 En Hij is voor alle dingen, en alle dingen bestaan tezamen door Hem. 18 En Hij is het hoofd van het lichaam, namelijk van de gemeente, Hij, Die het begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn. 19 Want het heeft de Vader behaagd dat in Hem heel de volheid wonen zou, 20 en dat Hij door Hem alle dingen met Zichzelf verzoenen zou, door vrede te maken door het bloed van Zijn kruis, ja door Hem, zowel de dingen die op de aarde zijn als de dingen die in de hemelen zijn. 21 en Hij heeft u, die voorheen vervreemd was en vijandig gezind, zoals bleek uit uw slechte daden, nu ook verzoend, 22 in het lichaam van Zijn vlees, door de dood, om u heilig en smetteloos en onberispelijk voor Zich te plaatsen.
Wat een wonder dat die druppel levend water, Gods perspectief , Christus en zijn kruisdood centraal zet en daarop inzoomt. Dat is wat mij hoop biedt. Het kruis laat Gods vergeving zien voor mensen die het niet verdiend hebben. Ik veroordeel mezelf, val mezelf zo vaak tegen, juist in de kleine dingen van elke dag. En dan nog al die meningen van anderen. Zou ik het ooit wel goed genoeg doen? Als we ons soms overweldigd worden en meer wanhoop dan hoop ervaren, laten we dan eens naar ons leven kijken vanuit de lens die God wil gebruiken. Als God naar ons leven kijkt, ziet hij eerst Christus en hoe Hij aan het kruis onze zonden weggenomen heeft.
Het is mijn gebed dat Gods lens van levend water, die druppel, de bril is waardoor mijn blinde ogen Gods werkelijkheid kunnen zien en waardoor ik een beter perspectief op mijn leven krijg. Dan kan een druppel hoop zomaar een straaltje water worden dat zelfs tot zegen kan zijn voor een ander, omdat het zijn oorsprong vindt in de bron van levend water, Jezus, onze hoop.
Deze blog is geschreven door Ellen Oosterhuis
